W dniu 17 listopada 2008 przy drodze wiodącej z Miechucina do Mirachowa, w lasach Nadleśnictwa Kartuzy odsłonięto obelisk upamiętniający Ireneusza Sułkowskiego – leśnika, myśliwego, przyrodnika. Urodzony w 1934 roku na ziemi Sieradzkiej, w kaszubskie strony przybył w roku 1948 i z tymi lasami związał się na resztę życia. Po ukończeniu studiów w 1957 roku Ireneusz Sułkowski rozpoczął pracę w Nadleśnictwie Ośno jako adiunkt. Następnie przez 40 lat pracy zawodowej zajmował szereg stanowisk m.in.: nadleśniczego w Nadleśnictwie Cewice, inspektora obwodowego, Zastępcy Dyrektora OZLP w Gdańsku, naczelnika Wydziału Urządzania Lasu w Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Gdańsku. Jednocześnie przez cały czas zaangażowany był w działalność społeczną. Jako wieloletni członek Zarządu Gdańskiego Oddziału SITLiD piastował stanowiska vice przewodniczącego, przewodniczącego oraz – do ostatnich swoich dni – sekretarza, otrzymując wszystkie honorowe odznaczenia organizacyjne. Jego największą pasją było jednak łowiectwo. Niesłychana biegłość w sztuce myśliwskiej, imponująca wiedza przyrodnicza, a jednocześnie ogromne przywiązanie do zasad etycznych sprawiły, że do dziś dnia wielu myśliwych stawia tę postać za wzór godzien naśladowania. Działając w Polskim Związku Łowieckim był łowczym, a następnie prezesem koła łowieckiego ?Knieja”. Ireneusz Sułkowski Zmarł w 1997 roku. Cóż zatem sprawia, że pamięć o Nim jest wciąż tak żywa, że po jedenastu latach ktoś postanowił utrwalić ją w kamieniu? To ciepło, życzliwość i energia jakimi obdarzał ludzi oraz wyznawana zasada, że zawsze należy wymagać więcej od siebie niż od innych.
