Tadeusz Chodnik dr inż. leśnictwa ukończył 90 rok życia.
Z perspektywy minionych 90 lat o dyrektorze Tadeuszu można by napisać książkę. Wygłoszenie krótkiego curriculum vitae w formie laudacji przerasta możliwości piszących. Każdy spotykał się z dyrektorem w innym okresie i więcej przypomina to układanie puzzli, tym bardziej, że dostojnego jubilata po prostu nie da się zaszufladkować.
Tadeusz Chodnik urodził się 2 sierpnia 1923 r. w miejscowości Biertowice pod Myślenicami (woj. krakowskie). W 1937 r. rozpoczął naukę w gimnazjum w Myślenicach. Podczas okupacji niemieckiej kontynuował edukację biorąc udział w kompletach tajnego nauczania. Ukończył również w 1943 r. 3-letnią szkołę zawodową przemysłu metalowego w Sułkowicach, uzyskując dyplom czeladnika ślusarstwa maszynowego. Od początku okupacji działał także w ruchu oporu jako członek Związku Walki Zbrojnej Armii Krajowej oraz organizator tajnego nauczania. W 1944 r. ukończył konspiracyjną szkołę podoficerską.
Po wyzwoleniu (1945) zdał egzamin dojrzałości w liceum o profilu matematyczno fizycznym w Krakowie i wstąpił na Wydział Rolniczo-Leśny Wyższej Szkoły Rolniczej w Poznaniu. Dyplom magistra inżyniera leśnictwa otrzymał w 1948 r. Już w czasie studiów pracował jako asystent wolontariusz w Katedrze Szczegółowej Hodowli Lasu UP, kierowanej przez prof. K. Sucheckiego.
Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę w lasach Nadleśnictwa Doświadczalnego Zielonka pod Poznaniem. Zajmował tam kolejno stanowiska leśniczego, adiunkta i nadleśniczego. W latach 1955-1957 pełnił funkcję kierownika planowania w Zarządzie Lasów Doświadczalnych Wyższej Szkoły Rolniczej w Poznaniu. Później pracował w Okręgowym Zarządzie Lasów Państwowych w Łodzi jako kierownik techniczny Rejonu Lasów Państwowych w Smardzewie (1957), nadleśniczy Nadleśnictwa Silniczka (1958-1964) i Naczelnik Wydziału Zagospodarowania Lasu (1964-1967).
W sierpniu 1967 r. został powołany na stanowisko dyrektora OZLP w Gdańsku. Pełnił tę funkcję aż do reorganizacji i likwidacji tej jednostki w 1975 r. W tym czasie (1974) uzyskał tytuł doktora nauk leśnych na Wydziale Leśnym Akademii Rolniczej w Poznaniu przedkładając pracę zatytułowaną ?Hodowlana ocena naturalnych odnowień buka w części Pojezierza Pomorskiego leżącej na terenie woj. gdańskiego”. Od lipca 1975 r. powrócił do Łodzi na stanowisko dyrektora OZLP. W 1977 r. objął funkcję dyrektora OZLP w Szczecinku. Gdy w lutym 1982 r. reaktywowano Okręgowy Zarząd Lasów Państwowych w Gdańsku ponownie stanął na jego czele. Na emeryturę przeszedł w 1989 r.
Od 1949 r. działa z dużym zaangażowaniem w Polskim Towarzystwie Leśnym, biorąc aktywny udział w jego zjazdach i pracach. Pełni, lub pełnił wiele funkcji, m.in. jako członek Rady Programowej Sylwana (od 1983). Od kilku kadencji wchodzi w skład Zarządu Głównego Towarzystwa. Jest inicjatorem licznych konferencji i narad. Był współorganizatorem 71 i 84 Zjazdu PTL w Gdańsku. Brał aktywny udział jako delegat w większości zjazdów PTL okresu powojennego.
Jest także aktywnym członkiem Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Leśnictwa i Drzewnictwa. Pełnił funkcje Przewodniczącego Zarządu Oddziału Gdańskiego SITLiD w latach 1984-94, a od 1985-98 był Wiceprzewodniczącym FSNT NOT. Od 2004r. pełni funkcję Prezesa Klubu Seniorów FSNT NOT w Gdańsku. Wcześniej, w latach 1957-67 był członkiem ZO SITLiD w Łodzi, a w latach 1967-83 aktywnie uczestniczył w pracy Rady Programowej ?Lasu Polskiego”.
W latach 1990-93 wchodził w skład Rady Leśnictwa przy Ministrze Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, od połowy kadencji pełniąc funkcję jej wiceprzewodniczącego. Wchodzi także w skład Zarządu Gdańskiego Forum Ekologicznego, z którego rekomendacji był członkiem Komisji Ochrony Środowiska Sejmiku Samorządowego Województwa Gdańskiego. Reprezentuje też leśników polskich na licznych wyjazdach zagranicznych. Jest również członkiem Ligi Ochrony Przyrody (przez szereg lat wchodził w skład Zarządu Wojewódzkiego w Łodzi i Gdańsku).
Zainteresowania naukowe dr inż. Tadeusza Chodnika koncentrują się wokół hodowli lasu. Ma na tym polu wiele osiągnięć. Zajmował się m.in. badaniem zagadnień dotyczących uprawy gleby, agro- i fitomelioracji, szkółkarstwa i nasiennictwa, techniki zalesieniowej, cięć pielęgnacyjnych oraz odnowienia naturalnego buka. W czasie swej pracy na terenie OZLP w Łodzi był inicjatorem wykorzystania gospodarczych drzewostanów nasiennych do zbioru nasion. W 1970 r. otrzymał Nagrodę Przewodniczącego Komisji Nauki i Techniki za wkład pracy nad nową technologią i techniką prac w szkółkarstwie. Brał czynny udział w opracowaniu prawie wszystkich edycji Zasad Hodowli Lasu, a ostatnia (1988) została opracowana przez zespół pod jego kierownictwem. Był inicjatorem zawodowej wymiany doświadczeń między leśnikami polskimi i niemieckimi.
Prowadzi aktywną działalność publicystyczną. Jest autorem kilkudziesięciu prac z zakresu leśnictwa, przyrodoznawstwa oraz pszczelarstwa. W 1965 r. otrzymał wyróżnienie za najlepszą publikację wydaną przez Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne. Zasadniczą tematyką jego prac związanych z leśnictwem jest hodowla lasu. Prócz publikacji naukowych (zamieszczanych głównie w ?Sylwanie”), na podkreślenie zasługują artykuły popularnonaukowe, drukowane m.in. w ?Lesie Polskim” (51).
Za długoletnią działalność społeczną i zawodową został uhonorowany licznymi odznaczeniami m.in.: Krzyżem Kawalerskim, Oficerskim i Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi, Brązowym, Srebrnym i Złotym Medalem Zasługi dla Obronności Kraju, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Krzyżem Armii Krajowej i Krzyżem Partyzanckim. Otrzymał również liczne wyróżnienia resortowe, m.in.: Brązowy, Srebrny i Złoty Medal Zasługi Łowieckiej, Srebrną i Złotą (1976) Odznakę Honorową NOT, Złote Odznaki SITLiD (1979), LOP (1971) i PTL (1967). Dr inż. T. Chodnik otrzymał także godność członka honorowego Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Leśnictwa i Drzewnictwa oraz Polskiego Towarzystwa Leśnego.
Mimo przejścia na emeryturę nadal intensywnie działa na niwie społecznej. Główną sprawą jest uczestnictwo w Ruchu Obrony Lasów Polskich i ich obrona przed prywatyzacją. Obejmując po prof. Arbatowskim przewodnictwo ruchu przez wiele lat aktywnie walczy o lasy, sprawując funkcję przewodniczącego. Zostaje także honorowym członkiem tego Ruchu.
Ten zwięzły opis dotyczy głównie zawodowej i społecznej osobowości dyrektora Chodnika. Dbałość o rodzinę i kierowanie się w życiu jej dobrem to zasada, którą zawsze stawiał na pierwszym miejscu. Szczególnie uwidacznia się to w chwili obecnej. Poczucie humoru i otwartość na drugiego człowieka to cenne przymioty, które pomagały mu przejść przez życie i pozostawić po sobie pozytywne wrażenie pośród ludzi, którzy się z nim spotykali. Praca w charakterze asystenta prof. Sucheckiego i w dalszym ciągu w Leśnym Zakładzie Doświadczalnym stworzyła mu okazję do zapoznania się z wieloma koncepcjami naukowymi ale co najmniej nie uczyniła z niego człowieka bezkrytycznego. Wysłuchiwał innych ale miał własne zdanie na przedstawiane mu sposoby rozwiązywania różnych koncepcji. Zawsze jednak był otwarty na argumenty. Miał pasję badacza, a będąc nadleśniczym i dyrektorem rozwijał ją w dziedzinie hodowli lasu. Bardzo interesował się pszczelarstwem. Polował aktywnie przez cały okres pracy zawodowej.
Reasumując sylwetka Jubilata najbardziej przypomina gazdę, który siedząc pod Tatrami, zna swoją wartość, ceni życie, ma w sobie nutkę autoironii, ale patrząc na góry potrafi zachować odpowiednie proporcje dla pozostałych spraw i rzeczy. Tymi górami dla dyrektora są Lasy Polskie i sprawy przyrody. Dbał o te lasy i starał się je bronić, co z pomocą Boską i ludzką mu się udawało. Dziękując mu za kawał porządnego życia łączymy się z Dostojnym Jubilatem w jego troskach codziennych. Życzymy mu siły i zdrowia. Jak najczęstszych kontaktów w kręgu znajomych i przyjaciół oraz kontaktów zawodowych.
Dalszych PLURIMOS ANNOS Szanowny Panie Dyrektorze.
Szanowni Jubilaci, Koleżanki i Koledzy.
Nasz szacowny Jubilat Pan Dyrektor Edward Wójcik całą swoją zawodową karierę związał z urządzaniem lasu. Po zdaniu matury w Liceum Ogólnokształcącym w Gostyninie, 1 lipca 1946 r. rozpoczyna pracę w Sekcji Urządzania Lasu Dyrekcji Lasów Państwowych w Łodzi, gdzie pracował do 31 grudnia 1955 r., kolejno na stanowiskach: pomoc techniczna, taksator, kierownik drużyny urządzania lasu, inspektor oraz starszy inspektor. W okresie tym Edward Wójcik podnosi swoje zawodowe kwalifikacje studiując zaocznie na Wydziale Leśnym SGGW w Warszawie. Studia kończy w 1954 r. uzyskując stopień zawodowy inżyniera leśnictwa.
Od 1 stycznia 1956 r. nasz Jubilat podejmuje pracę w nowo powstałym przedsiębiorstwie państwowym pod nazwą Biuro Urządzania Lasu i Projektów Leśnictwa, gdzie w Oddziale Łódzkim pracuje kolejno na stanowiskach: starszy inspektor, główny specjalista UL, a od 1960 r. Z-ca Dyrektora Oddziału.
Od 1 marca 1966 r. ówczesny Dyrektor przedsiębiorstwa Konrad Wolanin powołuje inż. Edwarda Wójcika na stanowisko Dyrektora Oddziału Biura Urządzania Lasu i Projektów Leśnictwa w Gdyni, którym kieruje nieprzerwanie ponad 22 lata, czyli do 30 września 1988 r., kiedy po 42 latach pracy w urządzaniu lasu odchodzi na zasłużoną emeryturę.
W wyniku zmian legislacyjnych 1 stycznia 1973 r. nazwa przedsiębiorstwa została zmieniona na Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej i pod tą nazwą przedsiębiorstwo nasze funkcjonuje do dzisiaj.
Pod kierownictwem Dyrektora Wójcika Oddział w Gdyni opracował wiele planów urządzania lasu, z równoczesną aktualizacją podkładów geodezyjnych, dla nadleśnictw z ówczesnych Okręgowych Zarządów Lasów Państwowych w: Gdańsku, Toruniu, Szczecinku, Olsztynie, Szczecinie, Poznaniu i Radomiu. Sporządzono ponadto wiele operatów dla lasów nie stanowiących własności państwa. W tym czasie znacznie poszerzono zakres opracowań wykonywanych przez Biuro. Rozpoczęto wykonywanie aneksów i planów inżynieryjnych z zakresu budownictwa drogowego, melioracji wodnych oraz zabudowy potoków, a przede wszystkim utworzono Pracownię Gleboznawczo-Siedliskową, wykonującą kompleksowe prace z zakresu kartowania gleb i siedlisk oraz diagnostyki nawożeniowej. Przy wydatnej pomocy dra Kazimierza Mąkosy i dra Józefa Bąkowskiego z Instytutu Badawczego Leśnictwa zorganizowano laboratorium gleboznawcze i rozpoczęto kształcenie młodej kadry siedliskoznawców. Na zlecenie Instytutu Badawczego Leśnictwa opracowano charakterystykę siedlisk dla poszczególnych dzielnic przyrodniczo-leśnych.
Dowodem uznania zawodowych osiągnięć Jubilata są przyznane mu wysokie odznaczenia państwowe, takie jak m.in.:
– Złoty Krzyż Zasługi – 1964 r.,
– Brązowy Medal ? Za Zasługi Dla Obronności Kraju”- 1969 r.,
– Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – 1973 r.,
– Zasłużony dla Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego- 1976 r.
– Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski – 1984 r.,
Szanowni Państwo, o Dyrektorze Edwardzie Wójciku bez wątpienia możemy powiedzieć, urodzony społecznik.
Od 66 lat jest aktywnym członkiem LOP, w której pełnił rozliczne funkcje pochodzące z wyboru, do członka Zarządu Głównego włącznie.
Od 1949 r., czyli ponad 64 lata jest członkiem PTL, gdzie wchodził w skład zarządów oddziałów: w Łodzi i w Gdańsku.
Największą aktywnością nasz Jubilat wykazał się działając w NOT, której członkiem jest już od 63 lat. Zaangażował się w tworzenie SITLiD, w którym aktywnie działa od 1951 r., czyli od momentu powstania stowarzyszenia, do dzisiaj. W okresie tym pełnił rozliczne funkcje w Oddziałach w Łodzi, Gdańsku oraz Zarządzie Głównym stowarzyszenia, m.in.:
– Członek Zarządu Oddziału w Łodzi,
– Przewodniczący Zarządu Oddziału Łodzi,
– Członek Zarządu Oddziału w Gdańsku,
– Wiceprzewodniczący Zarządu Oddziału w Gdańsku,
– Przewodniczący Zarządu Oddziału w Gdańsku,
– Przewodniczący Sądu Koleżeńskiego w Gdańsk,
– Członek Zarządu Głównego SITLiD,
– Główny Rzecznik Dyscyplinarny SITLiD,
– Członek Gł. Komisji Morskiej ZG NOT,
– Delegat SITLiD na Kongres Techników Polskich.
Edward Wójcik był wieloletnim wykładowcą kursów NOT. Jest autorem 56 opracowań naukowo-technicznych dla celów dydaktycznych i akcji odczytowej z zakresu ekonomiki leśnictwa i urządzania lasu. Był również Zastępcą Kierownika Ośrodka Szkoleniowego NOT na stopień technika leśnika. Zorganizował wiele konferencji naukowo-technicznych m.in. ogólnopolskie konferencje: ?Zagospodarowanie Wisły”, ?Ochrona Środowiska” i inne. Jest również pomysłodawcą i autorem kroniki Oddziału Gdańskiego SITLiD od początku jego powstania do dziś. To wielkie dzieło.
Dowodem uznania dla społecznej aktywności Jubilata są przyznane mu odznaczenia, takie jak m.in.:
– Srebrna odznaka NOT – 1961 r.,
– Złota odznaka NOT – 1970 r.,
– Złota odznaka LOP – 1970 r.,
– Złota odznaka SITLiD – 1976 r.,
– Członek honorowy SITLiD,
– Zasłużony Działacz Ochrony Środowiska i Gospodarki Terenowej – 1978 r.,
– Zasłużony Działacz Turystyki – 1980 r.,
– Medal Srebrny za zasługi w zakresie ochrony przyrody – 1979 r.
Mówiąc o dokonaniach naszego znakomitego Jubilata nie mogę pominąć jego działalności literackiej. Pan Dyrektor Wójcik jest autorem kilkuset wierszy i piosenek o zróżnicowanej tematyce. Większość z nich jest jednak związana z lasem i leśnictwem, a w szczególności z urządzaniem lasu, któremu poświęcił całe swoje zawodowe życie.
Kończąc, proszę o przyjęcie podziękowania i słów najgłębszego uznania za wszystkie Pana tak liczne i istotne dla urządzania lasu dokonania. Z okazji imponującego jubileuszu 90 urodzin życzę Panu, w imieniu własnym i wszystkich pracowników Gdyńskiego Oddziału BULiGL jeszcze wielu pomyślnych, przeżytych w dobrym zdrowiu i wśród życzliwych ludzi lat i abyśmy po moim przejściu w stan zawodowego spoczynku, mogli wspólnie uczestniczyć w spotkaniu urządzeniowych emerytów.
